เรื่องทั่วๆไป
สำหรับบทนี้ คงไม่ได้มีอะไรมากมาย อยากจะพูดเรื่องทั่วๆไป ของคนที่กำลังทำการควบคุม
น้ำหนัก จริงๆ ผมคิดว่าจะเขียนเรื่องอื่นๆไว้แล้ว เพียงแต่ว่า รู้สึกว่า ไม่น่าจะลงอะไรมากมาย
อยากเริ่มเขียนอะไร ง่ายๆไปก่อน สำหรับบทนี้ หากไม่มีสาระอะไรมาก ก็ขออภัยผู้อ่านด้วยนะครับ
สำหรับเรื่องทั่วๆไป สำหรับคนที่ลดความอ้วน ปกติผมเป็น คนที่จะวิ่งอยู่เป็นประจำ แล้วหลาย
คนที่อยู่แถวๆกระทรวงสาธารณะสุข ก็คงเคยเห็นผมวิ่ง อยู่ประจำที่สวนมะพร้าวในกระทรวง
สิ่งที่ผมได้เห็นเป็นประจำ คือจะมีคนอ้วน จะมาวิ่งที่สนามนี้ ตอนเย็นๆ ซึ่งผมจะสังเกตุว่า คน
อ้วนที่ผมพบ จะมีความคาดหวัง และให้ความสำคัญกับกิจกรรม ที่ทำแล้วมันเหนื่อย เพราะเชื่อ
ว่ามันจะทำให้น้ำหนักลงได้เร็ว ผมเคยถาม บางคน เค้ามักจะบอกว่า ไม่คิดว่ามันจะเหนื่อย
ขนาดนี้ เค้าบอกว่า เห็นคนวิ่งหลายๆคนแล้ว นึกว่ามันจะง่าย เวลาที่เค้าวางแผนในการ ลด
น้ำหนัก กิจกรรมแรกๆที่เค้าจะให้ความสำคัญ ก็คือการ วิ่ง ผมเลยแนะนำ และ ถามในเชิง
ที่ว่าอยากรู้คำตอบของเค้า ซึ่งสิ่งที่ผมได้จากพวกเค้าเหล่านั้นคือ รู้สึกว่า การเดิน มันไม่ได้
อะไร การปั่นจักรยาน มันก็ไม่ได้อะไร เพราะคิดว่า มันไม่เหนื่อย และ พวกเค้าจะประเมิน
ตัวเองไว้สูง และมักจะมองข้ามช็อต ไปมองในสิ่งที่สูงกว่าที่ตัวเองทำได้ ผมก็เลยแนะนำให้เค้า
เดิน เค้าก็บอกว่า มันไม่ได้อะไร ผมก็บอกว่า มันเหมาะกะคุณนะ พูดไป เค้าก็จะออกแนว
เคืองๆ เหมือนมาสอนอะไรเค้า เราเป็นใคร มาแนะนำอะไร เค้าไม่เชื่อ เรื่องนี้เป็นเรื่อง
จริง ที่ทำให้รู้ได้ว่า ความเชื่อเรื่องการออกกำลังกายแล้วเหนื่อยทำให้ ลดน้ำหนักได้ดี เป็น
ความเชื่อที่ฝังอยู่ในสมองของคนส่วนมากไปแล้ว อีกสิ่งนึง ที่ผมเจอเป็นประจำ ในฟิตเนต
ในกระทรวงสาธารณะสุข เวลาเราไปแนะนำ ให้ผู้หญิง ที่มีน้ำหนักมาก เล่นเวท เค้าก็จะ
มีคำตอบว่า ฉันไม่อยากมีกล้าม และนี่ก็เป็นสิ่งที่เจออยู่เสมอไม่ว่าใน โลกของความเป็นจริง
หรือแม้แต่ใน เฟสบุ็ค ในเน็ต สิ่งเหล่านี้ ล้วนบอกได้ว่า หลายคนที่ทำการลดน้ำหนักนั้น
ก็มักจะไปผิดทางเสมอ ทำให้หลายคน ไม่สำเร็จ ทำไปท้อไป ทำไปแล้ว หนักเกิน ทำไม่ไหว
เพราะเชื่อว่า เหนื่อยมาก ลดได้มาก ออกหนักมาก ออกได้วันเดียว เดี้ยงไปเลย แล้วก็หาย
หน้าไปเลย พอไปเจอเค้าข้างนอก ทักทายกัน เค้าก็จะบอกว่า ไม่ไหว แก่แล้ว น้องยังหนุ่ม
ยังวิงไหว พี่ ไม่ไหวพี่แก่แล้ว พี่ 30 แล้วน้อง ซึ่งจริงๆ ผม 36 จะ 37 แล้วด้วยซ้ำ แก่กว่า
เค้าหลายปี เรื่องอายุก็เป็นเรื่องนึง ที่ผมอยากพูดถึง ในการวิ่ง ที่ๆผมไปวิ่งเป็นประจำ
ผมได้เจอกับ ลุงคนนึง ทีแรก ผมนึกว่าแก อายุสัก 50 แต่พอคุยกันไปแล้ว ก็ได้รู้ว่า จริงๆ
แล้ว ลุงแก อายุ 73 ปีแล้ว ลุงแก ชื่อโย่ง เป็นนักกีฬาบาส ผู้สูงอายุ แกมักจะเดิน ออกกำลัง
กายอยู่ใน กระทรวงเป็นประจำ ผมเคยเจอลูกแก 40-50แล้วทั้งนั้น นอกจากลุงแกแล้ว
ผมยังได้รู้จักกับ พ่อแม่ ของป้อง ณวัฒน์ พระเอกดัง พ่อแม่ของ คุณป้อง เค้าจะมา ออกกำลัง
กายที่โรงเรียน พิบูลย์อุปถัมพ์ แทบทุกเย็นเลย คุณพ่อ ก็วิ่งทุกวัน คุณแม่ ไม่แอโรบิค
ก็จะเดิน ทุกวันเหมือนกัน น่าชื่นชมมาก ซึ่งอายุ ก็มากแล้วเหมือนกัน แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรค์
สำหรับการออกกำลังกายเลย จริงๆ ผมเจอ นักวิ่งมาหลายคนนะครับ เวลาเราวิ่ง มักจะเจอ
คนแปลกๆหลายแบบ ที่กระทรวงสาธารณะสุข ผมได้เจอกับหลายคน มีอยู่คนนึง เค้ามัก
จะแต่งตัว เหมือนนักเทนนิส มีปลอกแขนยาวๆ มีหมวกมัดเปีย ใส่แว่น ใส่ปลอกขาด้วย
เค้ามักจะขี่จักรยาน มาวิ่งที่ กระทรวงเป็นประจำ ซึ่ง ผมเคยวัด รอยเท้ากับเค้ามาแล้ว ก็ได้
พบว่า จริงๆแล้ว ที่เราคิดว่าเราเก่ง เราแน่ ไม่ใช่ความจริงเลย ผมวิ่งเต็มสปีด ยังไม่สามารถ
แซง พี่แกได้เลย พี่แก วิ่งชิวๆ แต่เร็วนรกเลย วิ่ง 1 ชั่วโมง พี่แก น๊อกรอบผม 3 รอบ เวลา
แกวิ่ง แกจะวิ่งแล้วดูเหมือนไม่มีอะไร ช้าๆ ดูแกสับขา ช้ามาก แกก็เตี้ยกว่าผมอีก แต่ทำไม
แกวิ่งเร็วจัง ผมพยายามลองวิ่งแบบแกดู โดยการสังเกตุ และจากที่ได้ฟังจาก นักวิ่งเก่งๆหลายๆ
คน พบว่า เวลาวิ่ง ให้เร็ว โดยที่ ไม่เหนื่อย จะต้องวิ่ง โดยการเอนตัว ไปข้างหน้า ให้เหมือน
หน้าจะคว่ำ มันจะได้มีแรงช่วยให้การวิ่ง ได้เร็วขึ้น แล้วเวลาวิ่ง ปลายเท้า ให้ดีดด้วย
ผมก็ลองทำดูก็เร็วขึ้นจริง แต่ก็รู้สึกว่า เวลาเราดีด ปลายเท้า มันเหมือนว่า น่องเราต้อง
ทำงานมากขึ้น แต่จังหวะการสับขามันจะ ช้า แต่กลับวิ่งได้เร็วขึ้น แต่หลังๆผมก็ไม่ได้ทำ
การวิ่งแบบนั้นต่อ เพราะ มันไม่เป็นธรรมชาติ สำหรับผม ในกระทรวงสาธารณะสุข ผมได้
เจอนักวิ่งเก่งๆหลายคน มีคนนึง เค้าจะหน้าตาคล้ายกระเหรี่ยง ผมก็ไม่เคยคุยกะเค้าน่ะนะ
แต่ว่า มักจะได้เจอเค้าวิ่ง เป็นประจำ ที่กระทรวงสนามมันจะมีเนิน สูงต่ำมากมาย เค้าก็
มักจะวิ่งขึ้นเนินตลอด ทางดีๆ พี่แกไม่วิ่ง ผมเคยนึกในใจว่าอยาก ให้พี่ ที่แต่งตัวเหมือน
นักเทนนิส กับพี่ กะเหรี่ยง วิ่งแข่งกันเหลือเกิน เพราะเร็ว ทั้งคู่เลย แต่ใจผมก็แอบเชียร์
พี่นักเทนนิสอยู่ เพราะ ผมชอบท่าวิ่งแกจริงๆ วิ่งเนิบๆ แต่เร็วมาก สำหรับหลายๆคน ที่
เป็นมือใหม่ หัดวิ่ง หลายๆคน อาจจะรู้สึกว่ามันยากจัง วิ่งแล้วจะมีปัญหากับเข่าไม๋ จะเจ็บไม๋
ผมขอบอกว่า ต้องลองเองนะครับ ผมเคยเจอมาหมดแล้วครับ ทุกอย่าง เรื่องเจ็บมันมีอยู่แล้ว
แต่มันก็มีสิ่งอื่นๆดีๆ เหมือนกัน สังคมคนทีวิ่งก็จะเจอกันบ่อยๆ ได้คุยกันบ้าง ได้มีเพื่อนใหม่
ได้แข่ง กับเด็กรุ่นน้อง บ้าง อะไรบ้าง สำหรับมือใหม่ ที่เป็นคนอ้วน ผมอยากบอกว่า การวิ่ง
เป็นสิ่งดี แต่ถ้าน้ำหนักคุณมากเกินไป ให้เวลากับการ เดินก่อนครับ เมื่อเราไหวแล้ว ค่อย
มาวิ่งก็จะดีกว่า ไม่อยากให้ นักวิ่งหน้าใหม่ๆ หายหน้าไป เร็วเกินไป สำหรับบทนี้ ผมก็แค่
มาเล่าเรื่อง การวิ่ง ที่เคยเจอมาเท่านั้นนะครับ สำหรับ ปีใหม่นี้ ก็ขอให้ทุกคน มีความสุข
แล้วก็ ออกกำลังกายกันแต่พอดีนะครับ อย่าให้หนักเกิน เหมือนผม เพราะตอนนี้ผม เดี้ยง
ดันไปวิ่ง ตอนเช้า ตี 4 หน้าหนาว หวัดกินครับ ขออวยพรให้คนที่จะลดน้ำหนัก ทุกคน
ลดได้ดังใจ และก็ใครไม่มีแฟนก็ขอให้มีแฟนไว้กอดหน้าหนาวนะคับ ใครมีแล้วก็รักกันมากๆ
นะเอ้อ
ขอบพระคุณนะครับ สวัสดีปีใหม่จ้า
